Από σήμερα ξεκινάμε μία μίνι έρευνα σχετικά με το παιχνίδι στον κόσμο των παιδιών. Μετά από κάμποσες εποικοδομητικές συζητήσεις με γονείς, εκπαιδευτικούς, προπονητές, μετά από αναζητήσεις στο internet και με κάποιες βιωματικές εμπειρίες προσπαθήσαμε να βρούμε: με τί παίζουν τα παιδιά, σε τι χώρους και για ποιούς λόγους.
"Ότι χρειάζεται η ψυχή ενός παιδιού είναι το φως του ήλιου, τα παιχνίδια, το καλό παράδειγμα και λίγη αγάπη"-Φ.Ντοστογιέφσκι
Το παιχνίδι είναι για το παιδι ευχαρίστηση, δημιουργία, επικοινωνία, απαραίτητο για την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, γέφυρα μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίωσης, υποστηρίζουν οι περισσότεροι παιδαγωγοί. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το παιχνίδι στους ελεύθερους χώρους έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα. Οι αλάνες εξαφανίζονται σταδιακά είτε για να παραχωρήσουν τη θέση τους σε ακόμα μία οικοδομή, είτε για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα που μας έχουν κατακλύσει. Οι εικόνες που τα παιδιά έπαιζαν κρυφτό, κυνηγητό, πεντόβολα, κεραμιδάκια, κλέφτες κι αστυνόμους, σβούρες, γιαλένια στους δρόμους και στις αλάνες είναι πλέον παρελθόν.
"Το παιχνίδι είναι αρχαιότερο από τον πολιτισμό"-Χουιζίνγκα(Ανθρωπολόγος)
Οι καινούριες εικόνες είναι αυτές που τα παιδιά παίζουν σε τεχνητούς παιδότοπους, σε ιδιωτικά γήπεδα ποδοσφαίρου ή σε γήπεδα μπάσκετ(πάντα περιφραγμένα και υπό την επίβλεψη γονιών και προπονητών) και στα δωμάτια των σπιτιών τους ακινητοποιημένα μπροστά σε οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών και τηλεοράσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ανάγκη των παιδιών να παίξουν είναι τόσο μεγάλη και τόσο ισχυρή, που μόνα τους ξεπερνούν τα όποια προβλήματα υπάρχουν, καταργούν με τη φαντασία τους τους περιορισμούς και τελικά καταφέρνουν να βρουν τρόπο και χρόνο για να απολαύσουν το παιχνίδι.
"Η στέρηση σε ένα παιδί της δυνατότητας να παίξει, ισοδυναμεί με την ψυχική του θανάτωση"-Κλ. Ναυρίδης(καθηγητής Κοιν.Ψυχολογίας)
Όπως φαίνεται κ.Δήμαρχε η Νάουσα δεν ανήκει στα παιδιά της και μάλλον δεν γνωρίζετε το ότι "Ένας Δήμος φιλικός προς τα παιδιά είναι φιλικός προς όλους" και έτσι εξακολουθείτε να αγνοείτε τις φωνές κάποιων γονιών ή παιδιών για την έλλειψη γηπέδου στην Νάουσα. Μήπως λοιπόν γονείς, πολίτες και φορείς συλλόγων θα πρέπει να απαιτήσουν, να διεκδικήσουν και να παλέψουν για την κατασκευή γηπέδου στην Νάουσα; Να διεκδικήσουν μία Νάουσα, μία Πάρο ακόμη πιο προσιτή και φιλική προς τα παιδιά τους; Ας μην ξεχνάμε-κλείνοντας το πρώτο μέρος-ότι ο τρόπος που παίζουν τα παιδιά μας, σήμερα, καθορίζει σε ένα βαθμό το πώς αυτά θα συμπεριφερθούν στην ενήλικη ζωή τους.
"Ότι χρειάζεται η ψυχή ενός παιδιού είναι το φως του ήλιου, τα παιχνίδια, το καλό παράδειγμα και λίγη αγάπη"-Φ.Ντοστογιέφσκι
"Το παιχνίδι είναι αρχαιότερο από τον πολιτισμό"-Χουιζίνγκα(Ανθρωπολόγος)
Οι καινούριες εικόνες είναι αυτές που τα παιδιά παίζουν σε τεχνητούς παιδότοπους, σε ιδιωτικά γήπεδα ποδοσφαίρου ή σε γήπεδα μπάσκετ(πάντα περιφραγμένα και υπό την επίβλεψη γονιών και προπονητών) και στα δωμάτια των σπιτιών τους ακινητοποιημένα μπροστά σε οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών και τηλεοράσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ανάγκη των παιδιών να παίξουν είναι τόσο μεγάλη και τόσο ισχυρή, που μόνα τους ξεπερνούν τα όποια προβλήματα υπάρχουν, καταργούν με τη φαντασία τους τους περιορισμούς και τελικά καταφέρνουν να βρουν τρόπο και χρόνο για να απολαύσουν το παιχνίδι.
Όπως φαίνεται κ.Δήμαρχε η Νάουσα δεν ανήκει στα παιδιά της και μάλλον δεν γνωρίζετε το ότι "Ένας Δήμος φιλικός προς τα παιδιά είναι φιλικός προς όλους" και έτσι εξακολουθείτε να αγνοείτε τις φωνές κάποιων γονιών ή παιδιών για την έλλειψη γηπέδου στην Νάουσα. Μήπως λοιπόν γονείς, πολίτες και φορείς συλλόγων θα πρέπει να απαιτήσουν, να διεκδικήσουν και να παλέψουν για την κατασκευή γηπέδου στην Νάουσα; Να διεκδικήσουν μία Νάουσα, μία Πάρο ακόμη πιο προσιτή και φιλική προς τα παιδιά τους; Ας μην ξεχνάμε-κλείνοντας το πρώτο μέρος-ότι ο τρόπος που παίζουν τα παιδιά μας, σήμερα, καθορίζει σε ένα βαθμό το πώς αυτά θα συμπεριφερθούν στην ενήλικη ζωή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου