ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΥΝΥΠΗΡΞΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ!

70 εικόνες,70 στιγμές,70 κλικ...

Τώρα που...καταλάγιασε η σκόνη,αγαπητέ Δημήτρη και Robert,είναι η κατάλληλη στιγμή για μία αναφορά στην Έκθεση Φωτογραφίας για το Παριανό Ποδόσφαιρο που διοργανώσατε με μεγάλη επιτυχία στο νησί μας και μνημονεύεται ακόμα από όλους τους ποδοσφαιρόφιλους της Πάρου,και όχι μόνο,καθώς και από τους δικούς μας λιλιπούτειους άσους που την επισκέφθηκαν.

Γιατί εδώ πρώτ'απ'όλα γράψαμε ότι τα καλά πρέπει να αναδεικνύονται και,κυρίως,γιατί αυτή η έκθεση ανέτρεψε τον μύθο που θέλει τον πολιτισμό να έχει πάρει διαζύγιο από τον αθλητισμό και άρχισε να γεννάει παράλληλες δραστηριότητες ελπίζοντας να βρει κι άλλους μιμητές.Ήδη εμείς εδώ έχουμε μπει στη διαδικασία για μια παρόμοια δραστηριότητα που θα φέρει ακόμα πιο κοντά τα παιδιά στον αθλητισμό και δη στο ποδόσφαιρο.Και δεν είναι μόνο η έκθεση αυτή καθ'αυτή που έδειξε πόσο ταιριάζει το ποδόσφαιρο με την τέχνη,αλλά υποστήριξε και την ανάγκη επανασύνδεσης της Παριανής κοινωνίας με τον χώρο των γηπέδων.

Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον-μέσα από το έργο του σπουδαίου Robert van der Most-φάσεις γεμάτες ένταση,εικόνες αναμονής των ποδοσφαιριστών,πρόσωπα και μορφασμούς,πανηγυρισμούς που έφερναν διαφορετικές μνήμες στον κάθε επισκέπτη,είδαμε δύο κεφάλια για μια μπάλα,μάτια γουρλωμένα,σώματα σε εγρήγορση καθώς και την ψυχική κατάσταση οπαδών και παραγόντων...Κι όλα αυτά μέσα από το φακό μιας πλούσιας ποδοσφαιρικής διαδρομής όπως αυτή του Όλλανδού.Προσπάθησε να αιχμαλωτίσει στιγμές και συναισθήματα. Να αναδείξει πως μέσα από το ποδόσφαιρο εκμηδενίζεται η διαδρομή από τον παράδεισο...στην κόλαση.Εστίαζε πάνω στη διεκδίκηση,στη μάχη σώμα με σώμα,αλλά και στην έκφραση των προσώπων.Κι εδώ βρίσκεται το κλειδί και η επιτυχία της έκθεσης και του Robert:στο βλέμμα,στην γκριμάτσα,στο πείσμα,στην ένταση,αλλά και στον πόνο ή στην υπερπροσπάθεια των πρωταγωνιστών.Ένας φίλος μου και επαγγελματίας φωτογράφος μου είχε πει πριν τρία χρόνια ότι το ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο απ'όλα,διότι τα καρέ πέφτουν βροχή αλλά ποτέ δεν ξέρει αν το υλικό του θα είναι καλό για να μπορεί να δημοσιευθεί.Μου εκμηστηρεύθηκε επίσης ό,τι εμπνέεται από το πάθος και την ένταση που βγάζει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας όπως πιστεύω ότι από τα ίδια εμπνέεται και ο Robert.

Η έκθεση αυτή που τίμησε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό του νησιού μας επρόκειτο για την ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς των παικτών προς όλους τους Παριανούς.
70 κλικ του φακού του Robert που σηματοδοτούν την περίοδο που το Παριανό ποδόσφαιρο κατάφερε-με τη βοήθεια ενός Δημήτρη-κάτι σπάνιο και συνάμα πολύ διδακτικό για την κοινωνία του νησιού:της συνέπειας και της συνέχειας, της προσπάθειας και του αληθινού ιδρώτα...