Αυτός ο κάκιστος τρόπος διοίκησης μιας ομάδας, που βεβαίως
είναι και μια μεγάλη εταιρεία ας μη ξεχνάμε, είναι πατέντα ενός ιδιόρρυθμου ελληνικού
μάνατζμεντ γενικότερα. Ενός μάνατζμεντ που χαρακτηρίζεται:
1. Από την
ιδιομορφία μιας πατρικής φιγούρας (ιδιοκτήτης, πρόεδρος, υπουργός, διευθυντής, αφεντικό,
κλπ), που πιστεύει ότι τα ξέρει όλα, που περιβάλλεται πάντα από μέτριους, ως επί
το πλείστον, ανθρώπους, που τον κολακεύουν και τον αποπροσανατολίζουν.
2. Από λανθασμένο
έως και ασαφή προσδιορισμό των στόχων μιας επιχείρησης. Π.χ.: ένας καναλάρχης που
θέλει να κάνει το κανάλι του BBC, ξοδεύει έναν σκασμό χρήματα για να φέρει ειδικούς
από το Λονδίνο να τον συμβουλεύσουν και να το στρώσουν το έδαφος, και στη συνέχεια
προσλαμβάνει ανεπαρκείς ανθρώπους, τους οποίους εκπαιδεύουν πιο ανεπαρκείς «ειδικοί».
3. Από έλλειψη
υπομονής και επιμονής στην πιστή υλοποίηση μιας απόφασης. Δεν δίνουν χρόνο σε εκείνους
που επιλέγουν να στελεχώσουν τις θέσεις ευθύνης. Περιμένουν αποτελέσματα αμέσως.
Κι όταν αυτά δεν έρθουν, η παρεμβατικότητα της «πατρικής φιγούρας» γίνεται ακόμα
πιο έντονη. Ακόμα πιο ... αυθόρμητη. Και βεβαίως, ακόμα πιο καταστροφική.
Το ελληνικό επιχειρηματικό τοπίο είναι γεμάτο από Ζαρντίμ.
Δηλαδή από στελέχη που αξίζουν, που έχουν γνώσεις, και που μπορούν να προσφέρουν,
αλλά που πέφτουν πάντοτε στη φάκα του βασικού επενδυτή. Αυτού, που δεν αφήνει τα
στελέχη που ο ίδιος επέλεξε να δείξουν το έργο τους. Αυτού, που άγεται και φέρεται
από τους τριγύρω του. Τους κόλακες και μέτριους. Τους συμβούλους που δεν έχουν τη
γνώση για να συμβουλεύσουν, αλλά μόνο το ένστικτο. Τους παρατρεχάμενους που, όπως
λέει και ο Σαββόπουλος, έχουν γλώσσα μόνο για να γλείφουν.
Έτσι διοικείται ο Ολυμπιακός, γι’αυτό και έφαγε 3άρα από μια
ομάδα που διοικείται σωστά. Έτσι διοικούνται και όλες οι ομάδες μας, γι’αυτό και
είναι και θα είναι πάντα (με ελάχιστες μικροαναλαμπές) στην απέξω!
πηγή: filoftero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου