ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΕΝΑΣ ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
(The other final)
Ολλανδία 2003
Διάρκεια: 87'

Ντοκιμαντέρ του Johan Kramer

Να που κάθε ήττα μπορεί να έχει και τις καλές πλευρές της. Την όμορφη αυτή ιστορία τη χρωστάμε σε κάθε περίπτωση στην αποτυχία της Εθνικής της Ολλανδίας. «We got more interesting in loosing» είχε δηλώσει ο Ολλανδός Matthijs de Jongh όταν η Ολλανδία δεν πέρασε στα προκριματικά για την τελική φάση του Μουντιάλ το 2002 στην Ιαπωνία και την Κορέα. Έτσι γεννήθηκε μια ασυνήθιστη ιδέα. Ο de Jongh, διαφημιστής και επικοινωνιολόγος έψαξε και βρήκε ποιες χώρες από τις 203 που ήταν στη λίστα της FIFA είχαν βγει τελευταίες: Το Μπουτάν, το βασίλειο των Ιμαλαΐων και το νησί της Καραϊβικής Montserrat. Και ο Ολλανδός ζήτησε από τις δυο ομάδες να διεξάγουν έναν «άλλο τελικό». Το ματς θα γινόταν στις 30 Ιουνίου 2002 στην πρωτεύουσα του Μπουτάν Thiumphu, την ίδια μέρα που θα διεξαγόταν ο επίσημος τελικός του Μουντιάλ στη Γιοκοχάμα.

Το πρώτο που ρώτησαν αμέσως κι οι δυο χώρες ήταν που βρίσκεται η άλλη. Έτσι άρχισε και η αμοιβαία προσέγγιση. Ο Ολλανδός κινηματογραφιστής Johan Kramer παρακολουθεί τις προετοιμασίες και στις δυο χώρες.
Τα παιδιά στο Montserrat συμβουλεύονται την υδρόγειο. Ο προπονητής της χώρας, δούλευε κάποτε στην αστυνομία του Λονδίνου, λέει ότι το κρίκετ είναι εκεί το σπορ νούμερο ένα. Στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου παίζουν πέντε μόνον ομάδες, στα γήπεδα δεν υπάρχουν αποδυτήρια και μετά την έκρηξη του ηφαιστείου το 1997 το στάδιό τους, σε απαγορευμένη περιοχή, είναι καλυμμένο από στάχτη. Οι παίκτες κινδυνεύουν διαρκώς από μολύνσεις στα μάτια.
Η μπάλα που κυλάει στην εικόνα είναι σαν το νήμα της Αριάδνης που οδηγεί από τον έναν τόπο στον άλλο - οδηγεί και στο γραφείο του Υπουργού των Εξωτερικών του Μπουτάν. Με περηφάνεια δείχνει μια φωτογραφία του βασιλιά με ποδοσφαιρική φανέλα και δηλώνει ότι ήταν καλός τερματοφύλακας. Στο Μπουτάν υπάρχουν μόνον μερικές εκατοντάδες ποδοσφαιριστών, η δημιουργία επίπεδων γηπέδων στη χώρα είναι πανάκριβη λόγω των βουνών. Η τοξοβολία είναι το εθνικό τους σπορ. Το ζήτημα της νίκης ή της ήττας στο επικείμενο ματς είναι για τον Υπουργό εντελώς δευτερεύον ζήτημα και δηλώνει ότι ο αθλητισμός έχει δυο διαστάσεις: Η μια είναι η κοινωνική και πολιτιστική ανταλλαγή, η φιλία και η αλληλοκατανόηση. Στη δεύτερη διάσταση, το διαγωνισμό και την επιτυχία, προσδίδεται δυστυχώς πολύ μα πολύ μεγάλη σημασία.

Ο Jack Warner, ο αντιπρόεδρος της FIFA, εγκωμιάζει το ποδόσφαιρο της Καραϊβικής: «Μοιάζει με τους χορούς μας, τη μουσική μας, το καρναβάλι …» ενώ αντιθέτως το ασιατικό ποδόσφαιρο το θεωρεί «άκαμπτο και μιλιταριστικό.». Δυστυχώς ο παράγοντας αυτός δεν ήταν στις 30 Ιουνίου στο Μπουτάν, αλλά στη Γιοκοχάμα. κρίμα, γιατί κάτι θα είχε μάθει …
Ο Ιταλός σταρ του ποδοσφαίρου Roberto Baggio έχει καταλάβει τη σημασία αυτού του αλλιώτικου τελικού και της ταινίας: «The Other Final δείχνει το αληθινό πνεύμα του ποδοσφαίρου καθαρά και με πάθος και μας διδάσκει ότι το ποδόσφαιρο είναι μια γλώσσα που μπορεί να τη μιλήσει ο καθένας. Σε καιρούς όπου όλα στρέφονται γύρω από το εμπόριο, αυτό το σχεδόν αφελές εγχείρημα είχε ως προϋπόθεση την αληθινή αγάπη για τον αθλητισμό».
Μετά τη λήξη αυτού του άλλου τελικού, στο τέλος της ταινίας, ο σκηνοθέτης προτείνει στους θεατές: «Και τώρα βγείτε από το σινεμά και πηγαίνετε να παίξετε μπάλα μ' έναν ξένο».