Αθλητική ανάπτυξη στην Πάρο; Πέσαμε σε ξέρα!

Γιατί δεν υπήρξε ποτέ ένα ολοκληρωµένο πρόγραµµα αθλητικής ανάπτυξης στην Πάρο; Πόσα χρόνια πίσω έχουµε µείνει σε σχέση µε άλλους όµορούς µας δήµους στον τοµέα του αθλητισµού; Με αυτά τα ερωτήµατα θα αναλωθούµε αυτή την εβδοµάδα ψάχνοντας να βρούµε τι φταίει καθώς και για το τι µπορεί να γίνει έτσι, ώστε να πάµε λίγο µπροστά αυτόν τον άµοιρο αθλητισµό στο νησί µας. 

«Το ψάρι βρωµάει από το κεφάλι», συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός, και το κεφάλι στη δική µας περίπτωση είναι το Υπουργείο Πολιτισµού, όπου εκεί υπάγεται και η Γενική Γραµµατεία Αθλητισµού. Από εκεί ξεκινάνε όλα αφού, ως γνωστόν, η Γ.Γ.Α. έχει πλήρη άγνοια για το τι υλοποιούν από µόνοι τους οι Δηµοτικοί Οργανισµοί Νεολαίας και Άθλησης της χώρας µε συνέπεια να µην δηµιουργούνται ποτέ οι προϋποθέσεις για τον καταρτισµό ενός εθνικού σχεδίου για τον αθλητισµό. Έτσι, έχει παρατηρηθεί το εξής: ενώ στους µεγαλύτερους Δήµους της χώρας η πλειοψηφία των Δ.Ο.Ν.Α. υλοποιούσαν διπλάσια έως τετραπλάσια προγράµµατα από αυτά που ενέκρινε η ΓΓΑ, στην περιφέρεια και ειδικά σε µικρότερους Δήµους - όπως είναι και ο δικός µας - παρατηρήθηκε το αντίστροφο. Δεν υλοποιούσαν παρά µόνο για τους τύπους αθλητικά προγράµµατα. Στην Πάρο οι αθλητικές εγκαταστάσεις που διαθέτουµε αυτή τη στιγµή είναι 2 γήπεδα ποδοσφαίρου, εκ των οποίων το ένα προσφέρεται και για στίβο, 4 γηπεδάκια µίνι ποδοσφαίρου, ανοικτά γήπεδα µπάσκετ - βόλεϊ, ενώ η φύση µας παρέχει ό,τι χρειαζόµαστε για θαλάσσια αθλήµατα. Αλλά, δεν έχουµε εκµεταλλευτεί τις εγκαταστάσεις ούτε στο ελάχιστο για να διοργανώσουµε αθλητικά προγραµµάτα µαζικού αθλητισµού. Από τούτη εδώ τη στήλη έχω σηµειώσει κατά καιρούς πολλές ελλείψεις σε βασικές αθλητικές εγκαταστάσεις στην Πάρο και δεν σκοπεύω να τις αναπαράγω ξανά. Αντίθετα, θα προτιµήσω να αναδείξω άλλου τύπου ελλείψεις που δεν έχουν να κάνουν µε χρήµατα, µελέτες και έργα αλλά µε πρόσωπα, διάθεση και όραµα. Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει διαχρονική και συστηµατική υλοποίηση αθλητικών προγραµµάτων στο νησί µας (µε εξαίρεση τις διοργανώσεις του «Τριάθλου» και του «Γύρου της Πάρου» που δείχνουν να καθιερώνονται σε ετήσια βάση). Παρατηρείται ξεκάθαρη έλλειψη βούλησης για ποσοτική και ποιοτική ανάπτυξη αθλητικών προγραµµάτων. Η ΚΔΕΠΑΠ (ως άµεσα υπεύθυνη), και κατ’ επέκταση ο Δήµος, δεν διαθέτουν την επιθυµητή οργάνωση και λειτουργία στον αθλητισµό κι αυτό γιατί, όπως έχω σηµειώσει επανειληµµένως, δεν είναι στις πρώτες προτεραιότητες τους. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι ουδείς µπήκε στον κόπο τόσα χρόνια να καταγράψει ένα ενιαίο και διαθεµατικό σχέδιο για την ανάπτυξη του αθλητισµού στην Πάρο. Απλά, αρέσκονται σε καραµπαφλάρες µε το να σκορπάνε λεφτά στην αγορά υπερ-κοστολογηµένων οικοπέδων για να φτιάξουν γήπεδα µίνι ποδοσφαίρου που ρηµάζουν, βάζοντας έναν τάπητα, µια ψευτοπερίφραξη, και ένα τεράστιο τίποτα αρχίζει να τρέχει στα γύφτικα… 

Σε όλα τα θέµατα που αφορούν τον αθλητισµό και την νεολαία του νησιού µας γίνονται παρόµοιες αποσπασµατικές προσεγγίσεις και παρατηρείται το φαινόµενο να κυριαρχούν οι επιµέρους και ασυνεπείς «πολιτικές». Κι όµως, αυτοί οι άνθρωποι που αποφασίζουν για την τύχη του αθλητισµού στο νησί µας, είναι οι ίδιοι που µας µοστράρουν τα τελευταία χρόνια τέχνη επιδοτούµενη η οποία δεν έχει σχέση µε την ψυχαγωγία, αλλά έχει να κάνει µε τη χειραφέτησή µας. Μας κάνουν να νιώθουµε µικρόνοες, όχι ως Παριανοί αλλά ως… Πάριοι, επειδή δεν µπορέσαµε να καταλάβουµε την αρλούµπα των δηµοσίων υπαλλήλων καλλιτεχνών που δηµιουργούν υποτίθεται περίτεχνα ένα θολό τίποτα µε ψήγµατα υψηλής κουλτούρας δυσνόητης που µόνον οι λίγοι εκλεκτοί µπορούν να κατανοήσουν και καλά. Και κάπως έτσι συνεχίζει το ταξίδι του το καράβι που µεταφέρει πολιτισµό στην Πάρο, ενώ το καράβι που µεταφέρει τον αθλητισµό για την νεολαία της Πάρου φαίνεται ότι προσέκρουσε σε «βλαχονησίδα». 

Πρέπει επιτέλους ο Δήµος, σαν «ζωντανός» οργανισµός που είναι, να κατανοήσει και να ικανοποιήσει την ανάγκη και το δικαίωµα του κάθε Παριανού να αθληθεί µέσα από οργανωµένα προγράµµατα αθλητικής ανάπτυξης. Κάτι τέτοιο µπορεί να προσεγγιστεί µόνο µε την ύπαρξη βιώσιµων, αναπτυξιακών φορέων αθλητισµού στην τοπική αυτοδιοίκηση, µε ρόλο στον τοπικό αθλητικό σχεδιασµό και στην υλοποίηση προγραµµάτων άθλησης των πολιτών. Είναι ανάγκη να καθιερωθεί άµεσα ένα µοντέλο αθλητισµού σε τοπικό επίπεδο που θα στηρίζεται στη συνεργασία τριών βασικών πυλώνων. Των αθλητικών σωµατείων, των σχολείων και φυσικά του Δήµου.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 3-4 Μαρτίου