Πρωτάθλημα ΕΠΣΚ χιλίων προβλημάτων: Το ποδόσφαιρο των Κυκλάδων σε κρίση.

Το πρωτάθλημα των χιλίων προβλημάτων της ΕΠΣ Κυκλάδων συνεχίστηκε την περασμένη εβδομάδα, έστω και κουτσουρεμένο. Συγκεκριμένα, λόγω της μείωσης των ακτοπλοϊκών δρομολογίων (και στην ενδοκυκλαδική ακτοπλοΐα) οι μετακινήσεις των ομάδων γίνονται όλο και πιο δύσκολες. Έτσι την περασμένη αγωνιστική ο αγώνας Νηρέα – Πανθηραϊκού έγινε Παρασκευή (!) βράδυ, προκειμένου η ομάδα της Σαντορίνης να επιστρέψει στο νησί της την επόμενη ημέρα, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα ήθελε άλλες δύο διανυκτερεύσεις. Άλλο θύμα των δρομολογίων ήταν ο ΑΟ Πάρου καθώς δεν μπόρεσε να μεταβεί στη Μήλο για να αγωνιστεί, αφού δρομολόγιο μετά επιστροφής από την Πάρο, είχε μόνο τη Δευτέρα. Όσες προσπάθειες και αν έκανε ο ΑΟΠ, κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να γίνει, καθώς αν μετέβαινε Δευτέρα στη Μήλο για να αγωνιστεί δεν θα συμπλήρωνε ούτε ενδεκάδα! Η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών του ΑΟΠ είναι μαθητές και δεν μπορούσαν να απέχουν από τα μαθήματα τους, λόγω ενός ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Τα ίδια ισχύουν και για τους μεγαλύτερους ηλικιακά ποδοσφαιριστές οι οποίοι εργάζονται και σ’ αυτές τις δύσκολες οικονομικά στιγμές κανείς τους δεν μπορούσε να χάσει το μεροκάματο, για ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Επίσης, σημειώνουμε ότι οι ομάδες πλέον, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που τους δημιουργούν τα ταξίδια που δεν έχουν αυθημερόν επιστροφή. Και αυτό διότι ένα ερασιτεχνικό σωματείο δυσκολεύεται ακόμα και για να εξοικονομήσει τα χρήματα για τα εισιτήρια προς ένα άλλο νησί. Η επιβάρυνση μίας ή δύο διανυκτερεύσεων συν τα έξοδα για τα γεύματα των παικτών φέρνουν όχι μόνο πονοκέφαλο στις διοικήσεις των ομάδων, αλλά πλέον πολλοί σκέφτονται αν αξίζει τον κόπο να ασχολούνται με την άθληση της νεολαίας του νησιού τους δίχως καμία οικονομική βοήθεια.

Οι ευθύνες της πολιτείας

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός είναι ο αιμοδότης του επαγγελματικού αθλητισμού. Δίχως ερασιτεχνικό αθλητισμό καμία χώρα στον πλανήτη μας δεν μπορεί να έχει αθλητισμό σε πρωταγωνιστικό επίπεδο. Δεν μπορεί να έχεις  «βιτρίνα» αν δεν έχεις ερασιτεχνικό αθλητισμό. Έως και πριν λίγα χρόνια οι ομάδες ποδοσφαίρου επιδοτούνταν από το κράτος γι’ αυτή την προσπάθειά τους. Τα χρήματα δίνονταν ανάλογα με την προσφορά κάθε σωματείου στα πρωταθλήματα υποδομών. Δεν ήταν πολλά τα χρήματα, αλλά ήταν μία βοήθεια για τα σωματεία. Όσο περισσότερες συμμετοχές είχε μία ομάδα στα πρωταθλήματα υποδομών (Νέοι, παίδες κλπ) και όσο πιο ψηλά έφθανε στις διοργανώσεις, τόσα περισσότερα χρήματα έπαιρνε σαν επιδότηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο πορευόταν το ποδόσφαιρο στην Πάρο και μέσω των ομάδων μας εκατοντάδες παιδιά ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Ο Αθλητικός Όμιλος Πάρου είχε και έχει τις πολυπληθέστερες ποδοσφαιρικές ακαδημίες. Ο Νηρέας λόγω της έλλειψης γηπέδου στη Νάουσα είχε πρόβλημα στο να μαζέψει πολλά παιδιά και οι προσπάθειες που κάνει ακόμα και σήμερα (δίχως γήπεδο) είναι αξιέπαινες και αξιοπρόσεκτες. Τα παιδιά του Νηρέα αθλούνται σε μη κατάλληλους χώρους (γήπεδα 5Χ5) και για αγώνες κάνουν ταξίδι σε άλλα γήπεδα (Μάρμαρα, Παροικιά). Τα Παριανά σωματεία πλέον, με μία απόφαση της ΕΠΟ (που ισχύει σε όλη τη χώρα), δεν παίρνουν εδώ και 3-4 χρόνια καμία επιδότηση. Επιδότηση που την δικαιούνται. Τα παιδιά όμως πρέπει να αθλούνται. Έτσι, ο Νηρέας και ο ΑΟΠ συμμετέχουν στα πρωταθλήματα παίδων και νέων. Σημειώνουμε ότι τον επόμενο μήνα ξεκινούν και τα πρωταθλήματα παμπαίδων. Οι ομάδες γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να διατηρήσουν τις ομάδες υποδομών, αν δεν μετέχουν σε ανάλογα πρωταθλήματα. Κανένα παιδί δεν θα έχει κίνητρο, αν δεν κατεβαίνει να αγωνίζεται σε επίσημους αγώνες. Όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι δεν συγκινούν την πολιτεία. Έτσι, τις λίγες χιλιάδες ευρώ που έδινε στα σωματεία – «αιμοδότες» του αθλητισμού, τα έκοψε. Την ίδια βέβαια στιγμή συνεχίζει και επιδοτεί τα επαγγελματικά σωματεία με κάθε είδους παροχή.

Οι ευθύνες της ΕΠΣΚ

Η ΕΠΣ Κυκλάδων ενδιαφέρεται πρώτιστα να έχει σωματεία στη δύναμή της. Την ενδιαφέρει να διεξάγονται τα πρωταθλήματα και να παρουσιάζει η ίδια δράση. Πέραν όμως αυτού, δεν φροντίζει να απαλύνει και τα έξοδα των ομάδων. Τα σωματεία με το «καλημέρα» ενός αγώνα θέλουν 50 ευρώ για την αποζημίωση του γιατρού. Η ΕΠΣΚ δεν φρόντισε να κάνει όλα αυτά τα χρόνια μία συμφωνία (π.χ. με το Νοσοκομείο Σύρου) ώστε όλοι οι γιατροί που καλούνται στους αγώνες να ανήκουν στη δύναμη του νοσοκομείου και οι ομάδες να τύχουν μίας μικρότερης υποχρέωσης. Έτσι, η κάθε ομάδα βρίσκει γιατρό της αρεσκείας της (δεν είναι υποχρεωτικό να ανήκει τη δύναμη του Ε.Σ.Υ.) και τον καλεί σε αγώνα. Η ΕΠΣΚ προς την παραπάνω κατεύθυνση δεν κινήθηκε ποτέ. Απεναντίας, ρίχνει και πρόστιμα στις ομάδες, αν δεν έχουν φροντίσει να έχουν γιατρό. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τις αποζημιώσεις διαιτητών. Το διαιτητικό τρίο αποζημιώνεται σε κάθε αγώνα από τη γηπεδούχο ομάδα. Τα έξοδα κάθε αγώνα για τη διαιτησία ποικίλουν. Υπάρχουν διαιτησίες που οι Παριανές ομάδες πληρώνουν έως και 500 ευρώ! Αυτό γίνεται, διότι εκτός από την αποζημίωση διαιτησίας πληρώνουν και τα έξοδα μετακίνησης, φαγητού και διανυκτέρευσης. Υπάρχουν διαιτητές που έρχονται από Σύρο και οι ομάδες αναγκάζονται να τους πληρώνουν και διανυκτέρευση! Τα τραγελαφικά δεν σταματούν εδώ. Παριανή ομάδα έχει πληρώσει έξοδα μετακίνησης διαιτητή από Αθήνα, άσχετα ότι ο διαιτητής δηλώνει έδρα Σύρο! Δηλαδή, η ομάδα τού πλήρωσε και τα έξοδα της βόλτας του στην Αθήνα. Όλα αυτά ποτέ η ΕΠΣΚ δεν τα είδε με σοβαρότητα. Στις Κυκλάδες έχουμε καθαρό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, αλλά σούπερ επαγγελματίες διαιτητές. Σημειώνουμε, ότι ομάδες από Ίο ή Μήλο έχουν πληρώσει για αγώνα τους διαιτητική αποζημίωση, που αγγίζει ή ξεπερνάει τα 1000 ευρώ! Χρήματα που δεν δίνονται δηλαδή, ούτε για αγώνα Α’ Εθνικής Κατηγορίας. Η ΕΠΣΚ παρά τις οχλήσεις και τις συζητήσεις γύρω από το θέμα ουδέποτε δεν παρενέβη. Θέλει να έχει καλές σχέσεις με τους διαιτητές Κυκλάδων αδιαφορώντας για τα σωματεία.

Το αύριο

Το ποδόσφαιρο των Κυκλάδων περνά τις χειρότερες οικονομικές του στιγμές. Τα ίδια ισχύουν και στην Πάρο που οι μετακινήσεις ομάδων για τα πρωταθλήματα είναι πολλές. Τα προβλήματα όσο περνά ο καιρός είναι σίγουρο ότι θα οξυνθούν. Τα δρομολόγια των πλοίων την επόμενη περίοδο, προφανώς, θα είναι πιο λίγα και οι μετακινήσεις το Σαββατοκύριακο από το ένα νησί στο άλλο των Κυκλάδων, θα είναι σχεδόν αδύνατες. Η μείωση των ομάδων δεν θα προσφέρει τίποτα ουσιαστικό καθώς τα παιδιά που ασχολούνται με το άθλημα είναι πάρα πολλά. Η συμμετοχή ομάδων σε τοπικά πρωταθλήματα δεν θα έχει υγιή ανταγωνισμό (που είναι απαραίτητος στο ποδόσφαιρο) και μέρα με τη μέρα θα οδηγούμαστε σε απαξίωση του αθλήματος. Δεν υπάρχει ούτε ένα άθλημα στον κόσμο το οποίο δίχως επίσημες διοργανώσεις να μπορεί να επιβιώσει. Αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει ποδόσφαιρο στα νησιά μας, πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις διότι μαθηματικά οδηγούμαστε στο κύκνειο άσμα.

Το παραπάνω άρθρο είναι του Δ.Μ.Μπελέγρη και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 17-18 Μαρτίου