Το περασμένο Σαββατοκύριακο -
όπως θα διαβάσετε και στις αθλητικές μας σελίδες - ο ΑΟ Πάρου έκανε το
ντεμπούτο του στο φετινό πρωτάθλημα Α’ κατηγορίας Κυκλάδων με την Άνω Μερά.
Με πολλές ελλείψεις βασικών
παικτών και με αρκετά προβλήματα τραυματισμών η Παριανή ομάδα, μοιραία δεν
απέδωσε τα αναμενόμενα, και ηττήθηκε 1-0 από μια ομάδα που σε καμία περίπτωση
δεν θεωρείται ανώτερή. Ο ΑΟΠ παράταξε
ότι ήταν διαθέσιμο σε παίκτες και δυνάμεις, κατέθεσε στο γήπεδο ότι ήταν
διαθέσιμο σε κουράγια αλλά αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να φύγει με ένα θετικό
αποτέλεσμα. Η ομάδα της Παροικιάς μπήκε χαλαρά στα πρώτα λεπτά του αγώνα και
αυτό το πλήρωσε δεχόμενη ένα «φθηνό» γκολ από στιγμιαία αδράνεια.
Στη συνέχεια του αγώνα
προσπάθησε - με ανορθόδοξο τρόπο - να πιέσει, ωστόσο το γκολ δεν ερχόταν. Κι
αυτό διότι τα παιδιά του ΑΟΠ κόμπλαραν ενώπιον της ιδέας - γκολ: οτιδήποτε
«έπρεπε» να μπει, δεν έμπαινε. Ό,τι προσπάθησε να μπει με σκέψη, με δεύτερη
επαφή της μπάλας, χανόταν. Γκολ θα κατέληγε ότι θα έμπαινε μονάχα «με την πρώτη»,
δίχως σκέψη, με το ένστικτο, με την αυτοματοποιημένη κίνηση. Κάτι τέτοιο όμως
δεν είδαμε ποτέ.
Κινήσεις δουλεμένες από την
προπόνηση δεν έβγαλε ποτέ η ομάδα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Το passing
game του ΑΟΠ ήταν πενιχρό, επειδή οι μεταβιβάσεις τους είχαν μεν στόχευση,
όμως είχε και μεγάλη απόσταση να διανύσει η μπάλα ως τον παίκτη - προορισμό.
Κάποιος αντίπαλος, στο μεταξύ, ήταν νορμάλ ότι θα έμπαινε ανάμεσα και θα τις
έκοβε. Ή, αν δεν τις έκοβε κανείς, πάλι αυτός που υποδεχόταν την πάσα θα έπρεπε
πρώτα να δώσει μάχη για να κρατήσει τη μπάλα κι ύστερα να παίξει με τη μπάλα.
Πολύς ιδρώτας, για το τίποτα.
Ο προπονητής της ομάδας Αντ.
Ερρίκος περνά τη φάση που χαρτογραφεί το τοπίο στην ομίχλη. Σχημάτισε την «ιδία
αντίληψη» για τους ποδοσφαιριστές του που σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετική απ’
όσα μπορεί να είχε, απλώς, ακουστά. Του πήρε λίγο καιρό ακόμη, για να
ολοκληρώσει τον «φάκελο» κάθε ενός. Τώρα, θα του πάρει ακόμα λίγο καιρό το να
τους βάλει ο Νικαιώτης κόουτς σ’ ένα «πρόγραμμα» στο πλαίσιο του οποίου ο
καθένας θα ενταχθεί να ξέρει πού, τι, γιατί παίζει. Αυτή αναμένεται να είναι
μια διαδικασία με «πάνω» και με «κάτω». Μια διαδικασία που θα δείξει στον κ.
Ερρίκο, με ποιους να πάει και ποιους ν’ αφήσει. Όσο, τέλος πάντων, θα’ ναι αυτό
αποκλειστικά στο χέρι του…
Προς το παρόν, ο προπονητής
οφείλει να «προστατεύει» τους ποδοσφαιριστές. Όλους. Θα το έκανε, οποιοσδήποτε
στη θέση του. Οι ποδοσφαιριστές είναι οι άνθρωποί του. Δεν νοείται, και δεν τον
συμφέρει επίσης, να τους ακυρώσει (όπως πήγε κάποια στιγμή να γίνει και εν
μέρει έγινε). Ιδιαίτερα αυτούς τους ποδοσφαιριστές, που είναι ολοφάνερο ότι
έχουν ένα ζήτημα με την αυτοεκτίμηση, δίχως να θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Το
0-1 με την Άνω Μερά, αν μία ανάγκη του ΑΟΠ ανέδειξε, είναι ετούτη: να προσηλωθούν,
να βρεθούν ο ένας με τον άλλον, να βρουν κοινό ρυθμό ως ομάδα καθώς και το
«πνεύμα», που τόσο πολύ έδειχνε να λείπει από το πρώτο αυτό παιχνίδι του
πρωταθλήματος.
Από την άλλη, για τη Β’
Κατηγορία, η ομάδα του Αστέρα μόλις με 11 «αυτονομιστές» Μαρμαριανούς έκανε το
διπλό στη Σαντορίνη και έβαλε σοβαρή υποψηφιότητα για τις δύο πρώτες θέσεις του
ομίλου. Από τα πιο ευτράπελα του παιχνιδιού ήταν όταν ο τερματοφύλακας Σερέπας
τραυματίστηκε νωρίς στην ωμοπλάτη και αναγκάστηκε να αγωνιστεί - ωσεί παρών -
σαν επιθετικός για ένα ολόκληρο ημίχρονο.
Ποιος τον αντικατέστησε; Ο σέντερ φορ Πούλιος ο οποίος είναι επίσης
τερματοφύλακας και ξεκίνησε αναγκαστικά ως επιθετικός ελλείψει άλλων. Οι
παίκτες της Λάβας μόλις είδαν ότι τραυματίστηκε τερματοφύλακας και πήρε τη θέση
του επιθετικός προέτρεπαν ο ένας τον άλλον να σουτάρουν με κάθε τρόπο προς την
εστία δίχως να γνωρίζουν ότι ο αντικαταστάτης ήταν κανονικός τερματοφύλακας, με
αποτέλεσμα ότι πήγαινε στην εστία να καταλήγει πάνω στον πολύ καλό Πούλιο. Αν μη
τι άλλο το «κόλπο γκρόσσο» της αγωνιστικής πιστώνεται στον Αστέρα!Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 5-6 Νοεμβρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου