«Κόρη οφθαλμού» δίχως κουτοπονηριές και τσιφλίκια

Η προεκλογική ζύμωση όλες αυτές τις ημέρες για τις σημερινές εκλογές της Ε.Π.Σ.Κυκλάδων στην Ερμούπολη είχε απ’ όλα. Επικρίσεις, άκομψες στιγμές, μανούβρες, πικρία, ακόμη και κατινιές. Ενδόμυχα αυτό παρακαλούσα: να είναι ολοζώντανη. Να γίνει η πλησιέστερη μικρογραφία σ’ ότι μακρόθεν βλέπουμε να είναι ο οργανισμός στον οποίο υπάγεται: η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Επίσης είδαμε συμμαχίες και ανταγωνισμό για την επιρροή των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Όλο το πακέτο. Σαν μια νησίδα άμεσης δημοκρατίας, όπως επισημάναμε στο προηγούμενο φύλλο, που οφείλει να είναι η Ε.Π.Σ.Κ.. Και, σαφώς, πουθενά δεν βλάπτει το να υπάρχει, όσο η ενεργή συμπολίτευση, άλλο τόσο και η ενεργή «αντιπολίτευση». Κάτι τέτοιο αναμένουμε να προκύψει αμέσως μετά τη σημερινή διαδικασία. Δηλαδή, ένα διοικητικό συμβούλιο που θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολλά και σοβαρά θέματα που ταλανίζουν χρόνια το ποδόσφαιρο και τα σωματεία των Κυκλάδων και, επιτέλους, κάτι σαν «αντιπολίτευση» που θα μπορεί να ομιλεί και να προτείνει. Ας ομιλεί, ακόμη για κακοδιαχείριση και για πάσης φύσεως κακώς κείμενα. Δεν απαγορεύεται. Αν τα σωματεία-ψηφοφόροι πειστούν, ανατρέπουν και φέρνουν τον επόμενο. Η συνέχεια της Ένωσης, ωστόσο, δεν θα τεθεί εν αμφιβόλω. Αν πάλι όχι, πριμοδοτούν με την εμπιστοσύνη τους τον ήδη. Να προχωρήσει. Είναι όσο απλό ακούγεται, για να το κάνουμε να φαίνεται σύνθετο.

Και γιατί τα αναφέρω ολ’ άυτά; Διότι ο θεσμός Ε.Π.Σ.Κυκλάδων είναι και πρέπει να παραμείνει η «κόρη οφθαλμού» του ποδοσφαίρου στα νησιά μας.

Το μείζον πρόβλημα, στην Ένωση, δεν ήταν ότι η διοίκησή της στελεχωνόταν με ανθρώπους είτε (στην…πιο ήπια περίπτωση) μικρόνοες είτε (αν θυμηθούμε πως μεθοδεύτηκαν πολλά άλλα) κουτοπόνηρους. Το πρόβλημα είναι πως, ακριβώς επειδή πρόκειται περί κουτοπονηριάς, δεν φρόντισαν να ρυθμίσουν κάποια ζητήματα καίρια όπως οι μετακινήσεις, οι επιχορηγήσεις, οι ομάδες υποδομών, η διαιτησία. Η Ένωση έχει φτάσει πλέον σε σημείο να απαρτίζεται από στελέχη που υλοποιούν τα γούστα κάποιων, που έχουν μετατρέψει τα γραφεία της Ε.Π.Σ.Κ. σε τσιφλίκια τους. Με κάποιους διαιτητές που κάνουν «καριέρα» διά του σκοπίμως ασχημονείν στην πλάτη των κορόιδων σωματείων που αιμορραγούν για να τους πληρώνουν.

Από την άλλη, το νέο συμβούλιο που θα προκύψει καλό θα είναι να αποτελείται από ανθρώπους που θα κουβαλάνε τα ίδια μυαλά και θα συμφωνούν στις ίδιες ιδέες, ώστε να μπορούν να συνεννοούνται. Να ξεπεράσουν κάποια συμπλεγματικά ταμπού παλαιοτέρων και τις ανούσιες «σωματειακές» αποστάσεις και που να μπορούν, συνεργαζόμενοι ανεβάζοντας το επίπεδο, να μεταστρέψουν την εικόνα του κυκλαδίτικου ποδοσφαίρου προς τα έξω. Γιατί ένα ποδόσφαιρο που είναι βυθισμένο στην κακομοιριά, είναι φυσικό ότι δεν παράγει. Κι αυτό το γνωρίζουν και οι δύο πλευρές. Τόσο ο πρώτος υποψήφιος, και νυν πρόεδρος, κ.Σιγάλας, όσο και ο δεύτερος, και επί σειρά ετών προπονητής στις Μικτές ομάδες, κ.Καφτηράνης.

Στις 18 Δεκεμβρίου κιόλας, αμέσως μετά τη διαδικασία, ο εκλεγμένος πρόεδρος πρέπει να βάλει μπροστά ένα πρότζεκτ για την επόμενη ημέρα του ποδοσφαίρου στις Κυκλάδες. Ένα πρότζεκτ για όλα τις κυκλαδίτικα σωματεία, όλους τους κυκλαδίτες ποδοσφαιριστές, και κυρίως όλα τα τμήματα υποδομών. Ένα πρότζεκτ, όχι μόνον αγωνιστικό. Αλλά ένα πρότζεκτ, που δεν θα υποθηκεύει, απεναντίας θα εγγυάται και την οικονομική και την αγωνιστική ισορροπία-παρουσία των ομάδων μας.

Έτσι θα οικοδομηθεί η σταθερότητα, η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια, η ηρεμία. Όχι με το να τρελαίνουν τα σωματεία. Μονάχα με το να τα πείθουν.

Στα καθαρά αγωνιστικά τώρα, την Κυριακή είχαμε επιτέλους την πρώτη νίκη του Α.Ο.Πάρου απέναντι στον Πανθηραϊκό. Μια σημαντική νίκη από έναν ελλιπέστατο Α.Ο.Π.. Το σημειώναμε σε τούτη δω την στήλη ότι η ομάδα της Παροικιάς πρωτίστως δεν είναι τόσο κακή όσο έδειχναν τα αποτελέσματα της. Τα προβλήματα, επί της ουσίας αποδείχτηκε, ότι ποτέ δεν είναι τόσο τραγικά και αξεπέραστα όσο μπορεί να φαίνονται. Έτσι κι αλλιώς το γνώριζαν όλοι στην ομάδα. Πιο κάτω δεν είχε. Το έξτρα που ανέδειξε να φανεί, ήταν ότι ο Α.Ο.Π. εμφανίστηκε την Κυριακή… νευριασμένος. Πώς, γιατί, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι έβγαλε κάτι σαν δημιουργικό θυμό. Ο συνδυασμός, επιθυμία και ένταση, αρκούσε! Για τον Νηρέα και τις αμυντικές αδυναμίες που παρουσιάζει εφέτος έχουμε αναφερθεί πολλάκις. Στον αγώνα με τη Θύελλα, όπου και ηττήθηκε, έκανε ένα παιχνίδι στο οποίο δεν έβγαλε ούτε ίχνος «επιθετικής προσωπικότητας», οπότε δεν έβαλε και την αντίστοιχη απαίτηση στον εαυτό του. Ο Νηρέας φαίνεται ότι έχει την ανάγκη να απεγκλωβιστεί από το μονοδιάστατο και να βάλει πιο δύσκολα πράγματα στον αντίπαλο.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 17-18 Δεκεμβρίου