Είναι διαφορετικά τα πράγματα κ. Παπαδάκη

H κ. Μ. Μέλλου με αφορμή ένα κείμενο του συνεργάτη μας κ. Μ.Παπαδάκη έστειλε στην εφημερίδα μας την παρακάτω επιστολή: «Επιτρέψτε μου μερικά σχόλια στο άρθρο του κ. Μιχ. Παπαδάκη (φ. 3/9/2011). Οι θετικές διαπιστώσεις του σχετικά με την αποδοχή των Αλβανών από τους Παριανούς, αφορούν ασφαλώς όλους τους Έλληνες, οι οποίοι, φιλόξενοι από καταβολής τους, υποδέχτηκαν τους Αλβανούς χωρίς κανέναν ρατσισμό – η πατροπαράδοτη σε μας αρετή της φιλοξενίας φανερώνεται και στην επωνυμία «Ξένιος» (προστάτης της φιλοξενίας!) που είχαν προσδώσει οι πρόγονοί μας στον μέγιστο των Θεών τους, Δία. Πολύ σωστά λοιπόν επισημαίνει ο κ. Παπαδάκης ότι η Πάρος, όπως και «όλη η Ελλάδα έχει υπεραναπτυγμένη την κουλτούρα αποδοχής». Λυπάται εντούτοις που δεν διαθέτουμε τις γερμανικές μεθόδους «αφομοίωσης» των μεταναστών γενικότερα, διότι, λέει, οι Γερμανοί έχουν καταλάβει ότι «δεν είναι σωστό να διώχνεις τον αλλοδαπό», κάτι που δυστυχώς δεν το υιοθετούμε εμείς οι Έλληνες, λόγω «κόμπλεξ» και «κουτοπονηριάς», όπως μας χρεώνει ο κ. Παπαδάκης, και επιδιώκουμε να διώχνουμε τους αλλοδαπούς μας αντί να τους αφομοιώνουμε όπως οι Γερμανοί. (Γέλασα, σκεπτόμενη σε πόσες χιλιάδες αλλοδαπούς και με ποιες «προϋποθέσεις» έχει δώσει η σημερινή κυβέρνηση την Ελληνική Ιθαγένεια!).
Ωστόσο ο κ. Παπαδάκης κάνει το λάθος να συγκρίνει την μεταναστευτική πολιτική Γερμανίας και Ελλάδας. Θα γνωρίζετε, κ. Παπαδάκη, ότι η Γερμανία, με τα 82.000.000 κατοίκους (και την πανίσχυρη οικονομία), είχε στο σύνολό της 7.000.000 αλλοδαπούς(μη γερμανικής καταγωγής), τους οποίους τα τελευταία χρόνια μείωσε κατά πολύ – σχεδόν στο μισό! Η Ελλάδα με τα 10.000.000 κατοίκους, πόσους αλλοδαπούς θα έπρεπε να έχει, αναλογικά; Έχετε υπολογίσει; Και πόσους έχει αυτή την στιγμή; Γνωρίζετε; Και μια και αναφερθήκατε στους Τούρκους της Γερμανίας, θα ξέρετε ασφαλώς ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Γκιούλ διαμαρτυρήθηκε εντόνως για τον πρόσφατο νόμο (2007) της Γερμανίας που δεν επιτρέπει σε Τούρκο να μεταναστεύσει στην Γερμανία, έστω και αν έχει σύζυγο που ήδη ζει στην Γερμανία, εάν δεν «αποδείξει ότι γνωρίζει την Γερμανική γλώσσα». Για να αποκτήσει δε κάποιος την Γερμανική υπηκοότητα (όχι βέβαια ιθαγένεια)θα πρέπει: 1) να έχει γεννηθεί εκεί, 2) να έχει πάει σε γερμανικό σχολείο, 3) να έχει φτάσει στο 21ο έτος της ηλικίας του, 4) να μην έχει ενοχλήσει την Γερμανική Αστυνομία και να μην έχει διαπράξει κάποιο παράπτωμα. Επομένως, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης μεταξύ της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας και της Γερμανίας. Επίσης, θα ήθελα να τον πληροφορήσω, μια και έχω μεγαλώσει και σπουδάσει στην Γερμανία, ότι πέρυσι η Κυβέρνηση εκεί, απαγόρευσε στους μόνιμους αλλοδαπούς κατοίκους να μιλούν σε δημόσιους χώρους άλλη γλώσσα, εκτός από την Γερμανική! Πριν από μία εβδομάδα, σε Δημαρχείο της Γερμανίας, ένα ζευγάρι Ασιατών μπαίνοντας στην είσοδο, μιλούσαν μεταξύ τους τη γλώσσα τους, και ο υπάλληλος – φρουρός τούς έκανε παρατήρηση, υπενθυμίζοντας τους τις κυρώσεις! Όσον αφορά τις θρησκευτικές ελευθερίες, απαγορεύεται π.χ. να κυκλοφορούν με «μπούργκα» στη Γερμανία, όπως απαγορεύονται και τα τζαμιά! Υπάρχουν για τον σκοπό αυτό απλές αίθουσες έξω από την πόλη, οι οποίες δεν πρέπει να έχουν εξωτερικά χαρακτηριστικά τζαμιού! Θα σας θυμίσω και την πρόσφατη απαγόρευση στην Γαλλία της προσευχής των μουσουλμάνων σε δημόσιους χώρους (η οποία Γαλλία έχει σοβαρά προβλήματα με την ενσωμάτωση των μουσουλμάνων. Ως γνωστόν, οι μουσουλμάνοι δεν «ενσωματώνονται» εύκολα). Όσον αφορά τους Έλληνες μετανάστες στην Γερμανία, - γιατί πολύ συχνά «μασάνε» μερικοί αυτήν την καραμέλα - γνωρίζω πολύ καλά από τους γονείς μου ότι για να γίνουν δεκτοί οι Έλληνες εκεί, έπρεπε να προσκομίσουν από την Ελλάδα λευκό ποινικό μητρώο και να είναι εφοδιασμένοι με ιατρική βεβαίωση ότι είναι υγιέστατοι (μετά εξετάζονται και από Γερμανούς γιατρούς). Τότε μόνο τους δεχόταν η Γερμανία. Επίσης, δεν έπρεπε να είναι η γυναίκα έγκυος κατά την είσοδο της στην Γερμανία. (Πώς θα δούλευε έγκυος στα εργοστάσια;). Και βέβαια, εάν κάποιος απασχολούσε μερικές φορές την Γερμανική Αστυνομία, τον έστελναν, χωρίς πολλές διαδικασίες, πίσω στην χώρα του. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα στην Γερμανία, για όλους ανεξαιρέτως τους μετανάστες. Γνωρίζω καλά την περίπτωση ενός «θερμόαιμου» Έλληνα, που τον στείλανε στην Ελλάδα με χειροπέδες, συνοδευόμενο από Γερμανούς Αστυνομικούς, επειδή κατά την διάρκεια ενός καυγά μέσα στο σπίτι του με την γυναίκα του, την τραυμάτισε. Και μάλιστα του απαγορεύτηκε η είσοδος ξανά στην Γερμανία! (Όταν οι Γερμανοί απελάσουν μετανάστη για κάποιο παράπτωμα, δεν του επιτρέπουν ξανά την είσοδο στην χώρα τους!). Και φυσικά, εάν καταφέρει να μπει κανείς λαθρομετανάστης στην Γερμανία και τον πιάσουν, απελαύνετε αμέσως. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που έχει γίνει ο παράδεισος των λαθρομεταναστών, ων ουκ έστιν αριθμός. Και οι οποίοι, μόλις εισέρχονται παρανόμως στην Ελλάδα – κατά εκατοντάδες καθημερινά –παρακαλούν να πέσουν πάνω σε κανέναν αστυνομικό, για να απαιτήσουν αμέσως τα… δικαιώματά τους, χωρίς να έχουν μαζί τους ούτε ένα χαρτί που να δηλοποιεί τουλάχιστον την εθνικότητά τους! Όχι… λευκό ποινικό μητρώο! Έτσι λοιπόν, εύχομαι ειλικρινά κι εγώ μαζί σας, κ. Παπαδάκη, να αποκτήσει η Ελλάδα τη «φιλελευθεροποίηση» – όπως την αποκαλείτε – της Γερμανίας στο μεταναστευτικό θέμα, την οποία καλώς επικαλείστε και θαυμάζετε, αν και χωρίς να τη γνωρίζετε επαρκώς, όπως φάνηκε στο άρθρο σας.  
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Μαριάννα Μέλλου
Πάρος

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 1-2 Οκτωβρίου