Μήνυμα για το 7ο Παγκυκλαδικό

Αγαπητοί συμμετέχοντες,

«Το ν’ αποφασίσεις, εν μέσω οικονομικής κρίσης, να αναλάβεις τη διοργάνωση ενός Παγκυκλαδικού τουρνουά δεν είναι κι ότι πιο εύκολο. Ως διοργανωτής καλείσαι να βρεις χρήματα για να καλύψεις αναγκαία έξοδα του τουρνουά, ενώ ως συμμετέχων πρέπει να πληρώσεις ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για πλήρη διαμονή και μετακίνηση. Όμως το Παγκυκλαδικό έχει γίνει, πλέον, θεσμός και τέτοιοι θεσμοί δύσκολα καταργούνται. Τέτοιοι θεσμοί οφείλουν να αντέχουν και στα δύσκολα.»… Κάπως έτσι σκέφτηκα λίγο πριν προτείνω στον Νηρέα να φέρουμε ξανά το τουρνουά αυτό στην Πάρο. Οι ενδοιασμοί μου ήταν έντονοι, όμως υπήρχε αισιοδοξία. Εν τέλει, οι άνθρωποι της διοίκησης του συλλόγου όχι μόνο αποδέχτηκαν την πρότασή μου, αλλά έκαναν ότι ήταν δυνατό για να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και να διοργανωθεί όσο γίνεται καλύτερα σε όλα τα επίπεδα. Η φετινή συμμετοχή ομάδων και αθλητών είναι όντως η μεγαλύτερη, όμως το ωφέλιμο ζητούμενο του Νηρέα δεν είναι ο…ξερός αριθμός των ομάδων ή των όποιων αριθμών. Μα η δύναμή τους και η απήχηση που ήδη έχουν στον κόσμο των Κυκλάδων. Αναμφισβήτητα μια μεγάλη επιτυχία για τον σύλλογό του χωριού μου.

Απώτερος στόχος είναι -για όσους εμπλεκόμαστε- να υπηρετήσουμε μια συγκεκριμένη φιλοσοφία που χαράχτηκε στην αρχή αυτών των τουρνουά από τους Δ.Κάμπαξη, Π.Μαράκη και Γ.Ζαχαρίου και γι’ αυτό εκτιμώ πως μετά από 7 χρόνια έχουμε αποκτήσει την εμπειρία και ξέρουμε με σαφήνεια που βαδίζουμε. Βέβαια, πολλές φορές από τη θεωρία μέχρι την πράξη υπήρχε διαφορά, ωστόσο η καλή διάθεση από όλους τους εμπλεκόμενους έχει βοηθήσει ήδη πάρα πολύ. Συνεπώς, όλοι όσοι λαμβάνουμε μέρος κατά καιρούς στο Παγκυκλαδικό, οφείλουμε να μεριμνήσουμε ώστε να παραμείνει το ποδόσφαιρο στις Κυκλάδες μας διαδικασία πρωτογενούς προόδου και όχι πεδίο σκέτης αντιπαράθεσης.

Γιατί αυτό μας διδάσκει το Παγκυκλαδικό κάθε χρόνο (σε αντίθεση με άλλους θεσμούς που σχετίζονται με τον αθλητισμό στις δύσκολες Κυκλάδες): ότι μόνο συνεργαζόμενοι μπορούμε να ανεβάσουμε το επίπεδο και να μεταστρέψουμε την εικόνα του κυκλαδίτικου ποδοσφαίρου προς τα έξω.

Το νόημα, λοιπόν, με το ποδόσφαιρο είναι να περνάνε τα παιδιά, ενασχολούμενα, καλά. Ελπίζω αυτό το τριήμερο να εισπράξουμε όλοι ωραίες εικόνες και πολλά (πάρα πολλά) γκολ! Ελπίζω να νιώσουμε τη χαρά των παιδιών και να αναδειχτούν όλα νικητές στα μάτια μας! Ελπίζω το ποδόσφαιρο να εκπληρώσει τον βασικό προορισμό του!

 

                                                                       Μιχάλης Παπαδάκης