ΠΑΡΟΣ: Αποθήκη απελπισμένων αθλητών/παιδιών

Σε τούτο εδώ το βήµα, αφού το ξεκίνησα πέρυσι και το επαναλάµβανα κάθε λίγο και λιγάκι κατά τη διάρκεια της χρονιάς, λέω έτσι να κάνω και στο πρώτο κείµενο του νέου έτους, αναµοχλεύοντας το πρόβληµα των αθλητικών υποδοµών στο νησί µας.

Σήµερα ο κόσµος, ναι, είναι «πειραγµένος», είναι «χαλασµένος», γίνεται επικίνδυνος, ανεξέλεγκτος, έχει τα προβλήµατά του, αλλά οι οµάδες µας ό,τι και να παίζουν, από ποδόσφαιρο µέχρι µπάσκετ και βόλεϊ, δεν µπορούν να του τα λύσουν. Δεν είναι αυτή η αποστολή τους. Δεν προβλέπεται από το καταστατικό των σωµατείων, ότι ιδρύονται για να λύνουν τα προβλήµατα του κόσµου. Το µόνο που συµβαίνει είναι ότι τα επωµίζονται.

Και ήδη, τα παριανά σωµατεία έχουν επωµιστεί πολλά. Ήδη αρκετοί βρίσκουν καταφύγιο στους συλλόγους και µέσω του αθλητισµού, πιστέψτε µε, βελτιώνουν την ψυχική τους υγεία και ξεφεύγουν έστω για λίγο από την καταθλιπτική εικόνα των καιρών. Ο ανύπαρκτος µαζικός αθλητισµός από πλευράς της δηµοτικής αρχής του νησιού µας και οι ανύπαρκτες αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν δώσει το δικαίωµα σε όλα τα σωµατεία να γκρινιάζουν, να δυσανασχετούν, να λένε δεν πάει άλλο. Σωµατεία, που καθηµερινά γίνονται κυψέλες αθλητισµού και πολιτισµού για δεκάδες παιδιά, µένουν δίχως ουσιαστική στήριξη στα στοιχειώδη. Όλοι αυτοί οι σύλλογοι, σωµατεία, όµιλοι υπάρχουν για να νιώθει καλά κάποιες στιγµές της καθηµερινότητάς του, όχι µόνο ο κάθε αθλητής που συµµετέχει ενεργά και καθηµερινά, αλλά και ο κάθε Παριανός δηµότης που θέλει να φέρει το παιδί του στον αθλητισµό. Όταν οι άνθρωποι των σωµατείων του λένε «εµείς κάναµε αυτά και αυτά για τον αθλητισµό στο νησί» κι έπειτα τον ερωτούν «εσείς τι κάνατε ως δηµότης Πάρου;», να’ χει κάτι να τους δείξει µέσω αυτών που τον εκπροσωπούν διά του εκλέγειν.

Ο Μαρπησσαϊκός στο µπάσκετ, ο ΑΟ Πάρου στο βόλεϊ και ο Νηρέας στο ποδόσφαιρο είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγµατα που αναδεικνύουν το πρόβληµα έλλειψης χώρων άθλησης. Το κοινό στοιχείο των συλλόγων αυτών ήταν, και παραµένει, ο αυθεντικός αθλητισµός. Η διάπλαση των παίδων. Είναι οµάδες που αγαπούν ό,τι κάνουν, και δεν µπαίνουν σε λογική να διαπραγµατεύονται. Σε διαδικασία να εκπίπτουν. Οι µπασκετικοί φίλοι µου στη Μάρπησσα γνωρίζω το πώς λειτουργούν. Σας διαβεβαιώνω ότι ο Μαρπησσαϊκός είναι ταπεινός, σαν τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν. Συνεσταλµένος. Εργατικός. Όχι αεράτος. Σχεδόν ντροπαλός. Κάνουν πιο πολλά απ’ όσα λένε. Δώσε τους κάνα δυο πορτοκαλί µπάλες και θα σε ευγνωµονούν εσαεί. Αυτό δηλώνει ότι µικροί και µεγάλοι στο µπάσκετ του Μαρπησσαϊκού δεν θέλουν πολλά. Ένα έχουν ζωτική ανάγκη. Να βλέπουν τα αυτονόητα, την κάθε στιγµή που αυτά χρειάζονται. Και αυτονόητο γι’ αυτούς δεν θεωρείται τίποτα άλλο από ένα κλειστό γυµναστήριο για να µπορούν να κάνουν σωστά, - αψηφώντας τα διάφορα καιρικά φαινόµενα - τις προπονήσεις τους, όπως κάνουν κι άλλα παιδιά των Κυκλάδων στην Νάξο, τη Σύρο, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τα νεοσύστατα τµήµατα βόλεϊ του ΑΟ Πάρου και του Νηρέα.

Ένας Νηρέας που, δίχως ποδοσφαιρικό γήπεδο νοµοτελειακά όδευε προς τον αφανισµό, έχει αντέξει πολύ περισσότερο απ’ όσο υπολόγιζαν κάποιοι. Ο σύλλογος ακόµα στέκεται στα πόδια του και το παλεύει όσο µπορεί για να αποκτήσει έστω και... µισό γηπεδάκι. Κάτι, τέλος πάντων, να στεγάσει τα τµήµατά του. Οι ενεχόµενοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τα καθηµερινά προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο σύλλογος και το έργο του νέου γηπέδου έχει ήδη µπει στο συρτάρι και αναµένεται να πάρει τη θέση του στο «χρονοντούλαπο λησµονηµένων έργων» του Δήµου. Προγράµµατα δεν ανοίγουν, χρήµατα δεν υπάρχουν και όλοι τώρα κοιτάζουν να σώσουν όπως - όπως την παρτίδα µε ηµίµετρα. Ο κάθε Ναουσαίος γονιός αντικρίζοντας το ζοφερό µέλλον των παιδιών του έχει αναφαίρετο δικαίωµα να φωνάξει µες στα µούτρα τους ότι αυτή είναι η ζηµιά που έχουν κάνει.

Αν κάτι κρατάει ακόµα ζωντανά τα παιδικά τµήµατα που προανέφερα είναι τα ίδια τα παιδιά µε τις θυσίες τους και τον ενθουσιασµό τους. Ο ενθουσιασµός, απόρροια της ηλικίας τους, είναι το «καύσιµο». Χρειάζεται σε ό,τι κάνουν. Αλλά είναι και αέρας. Φεύγει, εάν δεν ακουµπά κάπου. Και δυστυχώς, στην Νάουσα και τη Μάρπησσα δεν υπάρχει κανένας χώρος για να διοχετευθεί παιδική ενέργεια και ενθουσιασµός.

 

Υ.Γ. Δεν είναι µόνο ο αθλητισµός που µας στερούνε. Αυτό είναι το λιγότερο. Μας ποδοπατάνε το φιλότιµο. Κάποιοι θέλουν να µετατρέψουν την Πάρο σε αποθήκη απελπισµένων παιδιών. Κάνουνε κουβάρι τον κοινωνικό ιστό ορισµένοι αχρείοι. Που έτσι κι αλλιώς, οι Παριανοί είναι εγκλωβισµένοι, µιας και δεν έχουν κάποιες διεξόδους για να αθληθούν µε αξιοπρέπεια.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 21-22 Ιανουαρίου 

Πρωτάθλημα Παίδων: ΝΗΡΕΑΣ-Α.Ο.ΠΑΡΟΥ

Την Κυριακή 22/1 ο Νηρέας αντιμετώπισε τον Α.Ο.Πάρου για το πρωτάθλημα Παίδων της Ε.Π.Σ.Κυκλάδων. Η ομάδα του Νηρέα παρουσιάστηκε αρκετά ανταγωνιστική στο πρώτο ημίχρονο και κόντραρε στα ίσα την πολύ καλή ομάδα του Α.Ο.Π., αλλά μια στιγμιαία αμυντική αδράνεια που εκμεταλλεύτηκε ο Δεκαβάλλας την έφερε πίσω στο σκορ λίγο πριν το ημίχρονο. Στην επανάληψη η ομάδα της Παροικιάς ήταν πολύ καλύτερη, κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο και με δύο σουτ του Νίκα κατάφερε να επικρατήσει με 3-0. Και οι δύο ομάδες έπαιξαν όμορφο και καθαρό ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα να ικανοποιήσουν όσους επέλεξαν να βρεθούν στο γήπεδο. Ο Νηρέας αγωνίστηκε με τους: Σιφναίο, Ραυτόπουλο, Μαθιέλλη (Φωκιανό), Τζανακόπουλο (Σαρηκώστα), Μπερσάκου, Ζενέλι, Χασάνι, Κορτιάνο (Τριπολιτσιώτη), Ζίμπερι, Μπαρμπαρίγο, Βιτζηλαίος. Επόμενος αντίπαλος η Αναγέννηση Νάξου εντός έδρας.

Έκοψε την πίτα του ο ΝΗΡΕΑΣ

Την Πρωτοχρονιάτικη πίτα του έκοψε ο Α.Μ.Ε.Σ.Νηρέας την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου στην κατάμεστη πολιτιστική του αίθουσα. Αθλητές όλων των τμημάτων ποδοσφαίρου και βόλεϊ, άνθρωποι της κινηματογραφικής και θεατρικής ομάδας, γονείς μικρών αθλητών, παλαίμαχοι αθλητές, εκπρόσωποι του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπρόσωποι του τοπικού διαμερίσματος Νάουσας και άνθρωποι που εκπροσωπούσαν αθλητικούς και πολιτιστικούς συλλόγους του νησιού έδωσαν το παρών. Ο πρόεδρος του συλλόγου Στ.Τριπολιτσιώτης, αφού ευχαρίστησε τον κόσμο για την παρουσία του, έκανε έναν μίνι απολογισμό για όλα τα τμήματα του Νηρέα (αθλητικά και πολιτιστικά), ευχαρίστησε τους πάσης μορφής χορηγούς που στέκονται αρωγοί στις προσπάθειες που κάνει ο σύλλογος, ενημέρωσε τον κόσμο για το πώς βαδίζει η συνένωση με τον Μαρπησσαϊκό στο ποδοσφαιρικό τμήμα και έκλεισε την ομιλία του με εκτενή αναφορά στο θέμα του γηπέδου που «καίει» την Νάουσα τα τελευταία 8 χρόνια. Σε αυτό το σημείο έδωσε και μία είδηση: ότι έγιναν συντονισμένες ενέργειες μεταξύ Δημοτικής αρχής και Νηρέα και δρομολογήθηκε η δημιουργία ενός βοηθητικού προπονητικού γηπέδου διαστάσεων 60Χ30 στην περιοχή Αγροκήπιο όπου είναι στα σχέδια να γίνει το γήπεδο της Νάουσας. Αμέσως μετά το λόγο πήρε ο Δήμαρχος και αφού είπε εν ολίγοις ότι φταίνε οι προγενέστεροι για την έλλειψη γηπέδου, επιβεβαίωσε τα λόγια του προέδρου και υποσχέθηκε ότι από τον Σεπτέμβριο όλα τα παιδικά τμήματα του Νηρέα θα κάνουν προπόνηση στο νέο μίνι γήπεδο τονίζοντας ότι θα διατεθούν περί τα 90.000 ευρώ για την κατασκευή του. 70.000 για τον τάπητα και 20.000 για τις περί του γηπέδου εργασίες.

Τέλος, μίλησε και ο Αντιδήμαρχος κ.Κωβαίος συγχαίροντας Ναουσαίους και Μαρπησσαίους για την μεταξύ τους συνένωση την οποία θεωρεί πολύ σημαντική κίνηση για τον αθλητισμό στο νησί μας. Επίσης χαιρέτησαν η πρόεδρος της Κ.Δ.Ε.Π.Α.Πάρου κ.Κάγκανη και ο πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Νάουσας κ.Μπαρμπαρίγος. Στην πίτα των ακαδημιών το φλουρί έπεσε σε αθλήτρια του τμήματος βόλεϊ, ενώ στην πίτα της ανδρικής ομάδας ποδοσφαίρου ο τυχερός της βραδιάς ήταν ο τερματοφύλακας Πέτρος Βεντουρής. Και του χρόνου!

Κοπή πίτας για τα τμήματα του "ΝΑΟΥΣΑ 2010"

Εκδήλωση για την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας διοργανώνει σήμερα στις 18:30 ο Α.Μ.Ε.Σ.Νηρέας στην αίθουσά του. Τα τμήματα Παίδων, Νέων και Ανδρών θα κόψουν κοινή πίτα και τα μικρότερα τμήματα του "ΝΑΟΥΣΑ 2010" θα κόψουν τη δική τους με πολλές εκπλήξεις και δώρα για τους τυχερούς. Τέλος, θα υπάρχει ακόμη μία πίτα για όλα τα μέλη του συλλόγου.

ΠΑΙΔΕΣ: Νηρέας-Φιλώτι, ματς σε δύο δόσεις

Την πρώτη φορά το ματς μεταξύ Νηρέα-Φιλώτι για το πρωτάθλημα Παίδων ορίστηκε στις 11:00 το πρωί έχοντας γνώση όλοι ότι δεν θα διεξαγόταν ολόκληρο μιας και η ομάδα της Νάξου έπρεπε να αναχωρήσει με το πλοίο των 11:40. Την ίδια ημέρα η ομάδα Παίδων του Πανναξιακού υπέστη μεγάλη ταλαιπωρία για να αντιμετωπίσει τον Α.Ο.Πάρου και αναγκάστηκε να φύγει από το νησί μας στις 04:00 τα ξημερώματα. Εν τέλει, το παιχνίδι ξεκίνησε στις 11:00 και το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε στις 11:30. Η ομάδα του Φιλωτίου ήταν μπροστά στο σκορ με 1-0. Παρ' όλο που γνώριζαν ότι θα αποχωρήσουν για να προλάβουν το καράβι προτίμησαν να ξεκινήσει κανονικά το δεύτερο ημίχρονο και μόλις στο 3' της επανάληψης με απ' ευθείας χτύπημα φάουλ το Φιλώτι έκανε το 2-0. Με το που σημειώθηκε το δεύτερο γκολ οι υπεύθυνοι της ναξιώτικης ομάδας απέσυραν την ομάδα και έτρεξαν να προλάβουν το καράβι. Χρέη διαιτητή αγώνα εκτελούσε γονέας παιδιού από τον Νηρέα ο οποίος, απολύτως λογικό, δεν ήξερε να συντάξει το φύλλο αγώνα (που στέλνει με φαξ η Ε.Π.Σ.Κυκλάδων) και τι να γράψει σε τετοια περίπτωση διακοπής αγώνα. Με πολλές διαβουλεύσεις και τηλεφωνήματα εκατέρωθεν η διοργανώτρια αρχή αποφάσισε να συνεχιστεί ο αγώνας στις 15/1 για τα υπόλοιπα 25'. Τα παιδιά, που τυγχάνει να γνωρίζονται μεταξύ τους, διαμαρτυρήθηκαν έντονα ότι στο Φιλώτι αγωνίζονταν 2 μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά (τα οποία έκαναν το λάθος και ήρθαν...αξύριστα!). Φυσικά ουδείς αρμόδιος να ελέγξει κάτι τέτοιο, εν ολίγοις τρέχα γύρευε.
Την περασμένη Κυριακή η Ένωση όρισε διαιτητή και το Φιλώτι για το "Φόβο των Ιουδαίων" προσήλθε με δέκα παίκτες. "Τί στο καλό, 2-0 προηγούμαστε και θέλει μόλις 25 λεπτά, πάμε κι έτσι!" Διόλου απίθανο να σκέφτηκαν κάπως έτσι; Αφού δίνει τόσα δικαιώματα η Ένωση ο καθείς μπορεί να σκέφτεται και να πράττει όπως θέλει. Τελικά τα παιδιά του Νηρέα μπήκαν δυνατά από την αρχή, και μείωσαν με τον Ζενέλι σε 2-1. Το Φιλώτι αντέδρασε άμεσα (και παρ' όλο που ήταν δέκα παίκτες, στάθηκαν πολύ καλά στο γήπεδο) και σκόραρε παίρνοντας ξανά προβάδισμα δύο τερμάτων.Δέκα λεπτά πριν τη λήξη ο Μπαρμπαρίγος μείωσε σε 3-2 και τρία λεπτά πριν το τέλος της αναμέτρησης ο Ζενέλι με πλασέ ισοφάρισε. Ο ίδιος παίκτης με κεφαλιά στο τελευταίο λεπτό έκανε το 4-3 και χάρισε μια σημαντική νίκη στην ομάδα της Νάουσας, όχι τόσο βαθμολογικά, όσο ηθικά!

Οι Παριανές ομάδες τα τελευταία χρόνια είναι από τις πιο τυπικές των Κυκλάδων στις μικρές κατηγορίες και με πολλές θυσίες παιδιών, γονέων, παραγόντων δίνουν κανονικά το παρών σε όλες τις εκτός έδρας αναμετρήσεις τους δίχως να δημιουργούν το παραμικρό πρόβλημα στη διοργάνωση και στις ομάδες που συμμετέχουν σε αυτή. Πέρα από τα όποια αποτελέσματα, μαθαίνουν από μικρά να σέβονται θεσμούς και αντιπάλους κι αυτό είναι που τα κάνει ξεχωριστά σε δύσκολα (με τις μετακινήσεις) πρωταθλήματα σαν και το δικό μας.

Μεγάλη ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ αποκλειστικότητα!

Πρώτοι εμείς εδώ δημοσιεύουμε το πρώτο υπερηχογράφημα του Μέσι που ανακυρήχτηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά νικητής της Χρυσής Μπάλας. Η φώτο που έχουμε στα χέρια μας αναμένεται να κάνει το γύρο του κόσμου: Κυρίες και κύριοι ο Λιονέλ Άντρες Μέσι σε ηλικία 5.5 μηνών!

Α.Μ.Ε.Σ.ΝΗΡΕΑΣ 1959: ΠΟΡΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Η ομάδα την περίοδο 1981-82

Το πρωτάθλημά μας να βρει τις αντιστάσεις του

Κοντά δεκαπέντε χρόνια καθημερινής τριβής με το ποδόσφαιρο στις Κυκλάδες, το μόνο σίγουρο είναι ότι γνωρίζω κόσμο. Πολύ κόσμο. Τόσο που φτάνει κάποια στιγμή να γίνονται ξαφνικά οι εκλογές, στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κυκλάδων, και να' ναι τα πρόσωπα των υποψηφίων οικεία. Με τους περισσότερους, τουλάχιστον μία φορά όλο και κάπου έτυχε να βρεθώ. Ν' αλλάξω μια - δυο κουβέντες.

Στις εκλογές ανάδειξης προέδρου της ΕΠΣΚ την προηγούμενη εβδομάδα από τα 24 ενεργά σωματεία που απαρτίζεται η Ένωση τα 19 έδωσαν το παρών και αυτόματα απέκτησαν δικαίωμα ψήφου. Οι υποψήφιοι συνδυασμοί μετά από αρκετά χρόνια (ούτε εγώ θυμάμαι πόσα) ήταν δύο και όχι ένας. Αρκετοί μου είπαν ότι αυτό από μόνο του ήταν ήδη μια κατάκτηση, ένα είδος πίεσης που τραβά τη γραμμή ανάμεσα στη δημοκρατία και στη... «μοναρχία». Δεν με αφορά, και δεν είναι η δουλειά μου, να πω ποιος ήταν ο καλός και ποιος ο κακός αυτών των εκλογών. Ξέρω, μόνον, ότι η διαδικασία ήταν το κάλλιστον. Και νικητής αναδείχτηκε ο... ΕΝΑΣ. Ακολούθησε η σύσταση νέου διοικητικό συμβούλιο, με έξι άτομα από τον συνδυασμό του νικητή κ. Σιγάλα και τρία από αυτόν του ηττημένου κ. Καφτηράνη.

Το εγχείρημα (μίας ακόμη θητείας του κ. Σιγάλα), με την δεδομένη οικονομική κατάσταση των κυκλαδίτικων ομάδων και γενικότερα με τις υπό διαμόρφωσιν οικονομικές συνθήκες στη χώρα, δείχνει αυτονόητα δύσκολο. Και η μοιρασιά της ισχύος και ακόμη περισσότερο η λειτουργικότητα. Διότι το αληθινό εγχείρημα δεν θα είναι να ομονοούν και οι εννέα εν ονόματι του... κυκλαδίτικου ποδοσφαίρου.

Το εγχείρημα θα είναι να μάθουν (και να καταφέρουν) να συμβιώνουν με τις όποιες διαφορές μεταξύ τους και με τα σωματεία. Να έχουν όλοι εκτός από προφανή όρεξη και ενέργεια, και χρόνο. Να αντιληφθούν ταχύρρυθμα τους καιρούς που ραγδαία έρχονται. Τις συγκεκριμένες συνθήκες που θα επικρατήσουν στο ποδόσφαιρο μας.

Να έχουν αποφασιστικό λόγο στο πώς, απαντώντας στα τρέχοντα δεδομένα, θα διαρθρωθούν οι κατηγορίες. Και όλα αυτά μέσα σε ότι η πρόσφατη εκλογική «μάχη» έχει ενδεχομένως αφήσει. Σε κατάλοιπα.

Το κυκλαδίτικο πρωτάθλημα αν είναι να βρει τις «αντιστάσεις» και τις «ανάσες» του, θα τις βρει μονάχα μέσα στο ίδιο το (αρρωστημένο) κυκλαδίτικο πρωτάθλημα. Ευχή μας και αποστολή τους, να βάλουν και οι εννέα τον δυναμισμό τους «απέναντι» στα πάσης φύσεως προβλήματα - κάποια από τα οποία έχει ήδη επισημάνει αυτή η εφημερίδα - και σε όσα κακώς κείμενα εμφανίζονται κατά καιρούς και βρομίζουν το ποδόσφαιρό μας.

Υ.Γ. Τούτη η εφημερίδα - ήρεμη δύναμη πλέον -, που της κάνετε την τιμή να την επιλέγετε και να πληρώνετε κάθε φορά ένα ευρώ για να την κρατάτε στα χέρια, έσβησε το 15^ο κερί και αισίως έχει μπει στον 16^ο χρόνο της ζωής της.

Το νεογέννητο βρέφος της 15ης Δεκεμβρίου 1996, μπήκε στην εφηβεία και ως έφηβη απλώνει το χέρι και... απειλεί ότι κινείται γύρω της. Δεν αφήνει άνθρωπο σε ησυχία, έχει μάθει να λέει τα πάντα, άλλοτε χαριεντίζεται και άλλοτε βάζει τις φωνές για να διεκδικήσει αυτό που θεωρεί καλύτερο για την Πάρο και την Αντίπαρο!

Τίποτα δεν θα την εμπόδιζε να ρίξει μπόι, να διευρύνει το γνωστικό αντικείμενό της, ν' ακολουθήσει την εξέλιξη, να μεγαλώσει και να ωριμάσει. Είχα την τύχη να συνεργαστώ στο ξεκίνημα της εφημερίδας και τώρα - που οι δρόμοι μας αντάμωσαν ξανά - συνειδητοποιώ πόσο διαφορετική ήταν τότε η έκδοση και πόσο άλλαξε στην - εβδομάδα προς εβδομάδα - πορεία, ώστε να κερδίσει το κρίσιμο παιχνίδι της ενημέρωσης στις εκάστοτε απαιτήσεις.

Όποιος την παρακολουθεί με σχετική επιμέλεια, έχει εύκολη τη δυνατότητα να αισθανθεί πως η δημιουργική συνεργασία και η αδιάκοπη (ανήσυχη) αναζήτηση του καλύτερου, όχι απλώς δεν «εχθρεύεται» το καλό, μα - καθώς οδηγεί σε διαρκή «γέννηση» νέων ιδεών - το βελτιώνει. Αν κάτι, όσο ο χρόνος κυλάει, δεν έχει αλλάξει αυτό είναι η αντοχή στη διαφορετικότητα της γνώμης και η εμμονή στην απρόσκοπτη διακίνηση (όλων) των απόψεων.

Σας βεβαιώ οποιοσδήποτε - στη θέση μου - θα ένιωθε θαυμάσια να μετέχει σε τούτη την εφημερίδα.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 24-25 Δεκεμβρίου 

Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η φερεγγυότητα της δημοτικής πλειοψηφίας ΚΑΙ για τα αθλητικά έργα! (Νάουσα)

Η δημοτική πλειοψηφία (αν κάτι έχει πετύχει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ απ' όλα τα άλλα - γιορτές είναι ας γράψουμε και κανένα αστείο - ) είναι η φερεγγυότητα η οποία δείχνει σ' αυτά που λέγει στη νεολαία του νησιού μας.

Δεν θα μακρηγορήσουμε καθώς, το να συζητάς για υποσχέσεις της «Ενότητας για την Καρέκλα» είναι σαν να συζητάς με τον κ. Γ. Νταλάρα «σε ποιο δίσκο δεν είχε φιλική συμμετοχή» («όχι εγώ, δεν θέλω χρήματα, μόνο τόσα για τους μουσικούς....»).

Η «Ενότητα για την Καρέκλα» κοροϊδεύει κατάμουτρα εδώ και 7 χρόνια τη νεολαία της Νάουσας (και κατ' επέκταση τη νεολαία της Πάρου) για το γήπεδο. Τι γήπεδο δηλαδή; Μιλούσαν «για Στάδιο».

Να οι μακέτες στο ένα πρόγραμμα το 2006, να οι μακέτες και στο άλλο πρόγραμμα το 2010. Φυσικά, και όλα αυτά τα χρόνια ο Νηρέας είναι «ο Ρομά» της Πάρου, αλλά ας μην ανοίξουμε συζήτηση τώρα...

Η σελίδα μας είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν διότι έκραξε με όλη τη φωνή της την κοροϊδία. Μας έκραξαν ακόμα και όταν στις 14/5/2008 είχαμε γράψει κείμενο στα «Νέα Πάρου - Αντιπάρου» για τις υποσχέσεις της δημοτικής πλειοψηφίας (Διαβάστε ΕΔΩ).

Το κείμενο το «χρεώνεται» ο διαχειριστής της σελίδας, διότι από την πρώτη στιγμή είχε κατανοήσει τις συνεχείς πολιτικές ψευτιές και ήθελε να υπάρχει γραπτό ντοκουμέντο της πολιτικής ψευτιάς.

Θυμίζουμε ακόμα, ότι στις 31/1/2011 μέσα από την ηλεκτρονική μας σελίδα είχαμε εξηγήσει αναλυτικά τους λόγους που η δημοτική πλειοψηφία έλεγε ένα ακόμα μεγάλο πολιτικό ψέμα (ΔΕΣ ΕΔΩ).

Το θέμα στη συνέχεια αναπτύχθηκε και έγινε ανέκδοτο από πολλές σελίδες αθλητικού περιεχομένου στην Πάρο. Μία αθλητική σελίδα του νησιού μας μάλιστα έκανε και σχετικό post για την υπόθεση (ΔΕΣ ΕΔΩ).

Η ουσία παραμένει μία. Ο Νηρέας ΚΑΙ ΤΟ 2012 θα είναι τσιγγάνος. Το επόμενο κείμενο για την υπόθεση (με το ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ σκεπτικό) θα το γράψουμε του χρόνου τέτοια εποχή...

Υ.Γ. Το κείμενο αφιερώνεται στη νεολαία της Νάουσας που δεν έχει χώρο να αθληθεί και παρά τα προσχώματα επιμένει - κόντρα σε όλα τα συμβάντα - να αγαπάει το ποδόσφαιρο.

Υ.Γ. 2: Η φωτογραφία είναι η περσινή σάτιρα των παιδιών της Νάουσας για το θέμα.

πηγή: fileleutheros