Νέοι εν δράση ή άνδρες εν αναμονή;

Μάιος: Ένας μήνας όπου συνηθίζεται να κρίνονται πολλά για τα παιδιά τόσο στο σχολείο όσο και τα πρωταθλήματα όπου συμμετέχουν. Στο άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας αναφερθήκαμε περισσότερο στις εξετάσεις των παιδιών που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη και σήμερα θα αναφερθούμε στις τελικές φάσεις Παίδων και Νέων των πρωταθλημάτων που διοργανώνει η ΕΠΣ Κυκλάδων.

Η Πάρος έχει από μία ομάδα εκπρόσωπο σε κάθε κατηγορία και τα τελευταία χρόνια μας έχει καλομάθει σε άξιες συμμετοχές που συνοδεύονται με επιτυχίες μέσα από την πολύ καλή δουλειά που γίνεται επί σειρά ετών στον ΑΟ Πάρου.

Φέτος, στο πρωτάθλημα Παίδων, το νησί μας εκπροσωπεί η ομάδα του Μαρπησσαϊκού η οποία κατάφερε να κερδίσει τον ΑΟΠ που κυριαρχούσε τόσα χρόνια και να πάρει αυτή το δεύτερο εισιτήριο από τον όμιλο της Παροναξίας.

Στον ημιτελικό θα κληθεί να αντιμετωπίσει σε έναν αγώνα την Μύκονο και ελπίζει σε μια καλή παρουσία και γιατί όχι σε μια μεγάλη πρόκριση. Η ομάδα της Μάρπησσας με τη σημαντική συμβολή του Γιώργου Μοστράτου, ο οποίος έβαλε ως προπονητής σωστές αγωνιστικές βάσεις ξεκινώντας από το μηδέν, κατάφερε να παρουσιάσει μια πολύ καλή φουρνιά παικτών με μπροστάρηδες τους Κρητικό, Γκέμπορις, Πραμάτια και Καραφυλλάκη. Παιδιά τα οποία βοήθησαν την ομάδα και στο πρωτάθλημα των αντρών με πολύ καλή παρουσία, αποκομίζοντας εμπειρίες και εικόνες που τους στάθηκαν εφόδια για την φετινή αξιόλογη πορεία στο δικό τους πρωτάθλημα!

Παιδιά με ταλέντο και πάνω απ’ όλα αγωγή, τα οποία κατάφεραν και έγιναν ομάδα. Παιδιά που έχουν το άγχος να κάνουν κάτι καλύτερο στη συνέχεια για να τα μάθουμε και να νιώσουν ότι έκαναν κάτι σημαντικό για το σωματείο και το χωριό τους. Μια άλλη μεγάλη φουρνιά, ίσως μία από τις τρεις καλύτερες που έχει αναδείξει το Παριανό ποδόσφαιρο, είναι αυτή των Νέων του ΑΟ Πάρου. Η ομάδα αντιμετωπίζει την Μύκονο εκτός έδρας στη ρεβάνς του 1-1 του πρώτου αγώνα που έγινε την περασμένη Κυριακή στην Πάρο, και χρειάζεται νίκη ή ισοπαλία με γκολ για να προκριθεί στον τελικό της διοργάνωσης. Τα παιδιά που αγωνίζονται στον ΑΟΠ έχουν φτάσει ως εδώ μέσω λογικής και ορθόδοξης εξελικτικής διαδικασίας.

Είναι η κοινή φουρνιά που αγωνίζονται όλοι μαζί (παρέα πρώτα ως Προπαίδες, ύστερα ως Παίδες, τώρα ως Νέοι και στο μέλλον ως Άντρες). Πάνω από 4 χρόνια με τον Καραγκουνάκο και τον Κρώνη στο κέντρο, τον Αλιπράντη και τον Μπάλιο στην επίθεση, τον Άσκο να δεσπόζει παντού, τον Μπάλκα τον νεότερο μαζί με τον Α. Νίκα κολώνες στην άμυνα και τον Δ. Νίκα κάτω από τα δοκάρια (ένας πολύ καλός γκολκίπερ για την ηλικία του).

Αυτά τα παιδιά υπό τις οδηγίες του Τάσου Κοπανίδη μπορεί να έχουν ως στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος Νέων. Η μεγάλη τους επιτυχία όμως έχει ήδη επιτευχθεί με την προώθηση και ανάδειξη πολλών παιδιών στη μεγάλη ομάδα με σημαντική αγωνιστική παρουσία και προσφορά. Με μεγάλη συνοχή και αλληλογνωριμία, η κοινή πορεία αυτών των παιδιών τόσα χρόνια τους έχει καταξιώσει ήδη στις συνειδήσεις μας. Ωστόσο την πρόκριση στον φετινό τελικό την έχουν ανάγκη γιατί τέτοιες επιτυχίες τους τονώνουν, τους ξεσφίγγουν, τους αποφορτίζουν από το άγχος της προσπάθειας ολόκληρης της χρονιάς.

Η άποψη μου είναι ότι οι επιτυχίες για τον Μαρπησσαϊκό και τον ΑΟ Πάρου δεν είναι το ζητούμενο. Δεν βρίσκεται εκεί το νόημα. Τα πρωταθλήματα Παίδων και Νέων δεν υπάρχουν για τη βαθμοθηρία, υπάρχουν για να πλάθουν άνδρες εν αναμονή. Τα παιδιά και των δύο ομάδων μας, συνεπώς, να «λυθούν» μόνο και μόνο για ένα πράγμα. Για να παίξουν! Διότι σε αυτές τις κρίσιμες ηλικίες οι περισσότεροι μικροί (δίχως προπονητικές κατευθύνσεις) πιο πολύ κατεβαίνουν στο γήπεδο για να (επί)δείξουν παρά για να παίξουν. Κι εδώ φτάνει σε σημείο να διερωτάται κανείς: Από τους σημερινούς Παίδες και Νέους των δύο ομάδων της Πάρου, ποιοι μοιάζουν αυτή τη στιγμή έτοιμοι για τις αντρικές τους ομάδες; Η γλυκιά απάντηση είναι: Αυτήν τη στιγμή, τουλάχιστον δέκα παιδιά!

Το παραπάνω άρθρο μας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 21-22 Μαϊου