Τελικά, ο διαιτητής είναι πάντα ο νικητής(Β' μέρος)

Το «τσίρκο» µε την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωµατείων Κυκλάδων και τους διαιτητές (που φαίνεται να τους ενδιαφέρει µόνο το πώς θα πληρωθούν τις τροφαντές διανυκτερεύσεις και µετακινήσεις) είναι, ήδη, αποκρουστικό δίχως να νοιάζονται για τον αγώνα επιβίωσης που δίνει ο κάθε σύλλογος και αδιαφορώντας για την προστασία των ερασιτεχνών αθλητών. Εάν µπλέκεται στο «τσίρκο» και η µνήµη, σαν άλλοθι, (µε πολλά ευτράπελα να έχουν σηµειωθεί τα τελευταία χρόνια) τότε γίνεται αδίστακτα εµετικό. Όταν π.χ. προπηλακίστηκαν και απειλήθηκαν διαιτητές στην Άνδρο, η Ένωση επέδειξε (και πολύ σωστά έπραξε) άµεσα αντανακλαστικά τιµωρώντας µε βαριές ποινές τους υπευθύνους. Όταν, όµως, δεν προστατεύονται κατά συρροή ποδοσφαιριστές µέσα στο γήπεδο εν ώρα αγώνα, όταν αµούστακα παιδιά παιδικών οµάδων ταξιδεύουν στο άγνωστο µε βάρκα την ελπίδα ότι δεν θα συναντήσουν γενειοφόρους σε αγώνα Παίδων, όταν οι διαιτητές «βιάζουν» κατά συρροή αγώνες χωρίς λόγο, τότε που είναι η Ένωση; Ή µήπως έχει καταντήσει να είναι µια Ένωση που προστατεύει µέχρι της «τελευταίας ρανίδας…» τους διαιτητές αρκεί να βγαίνει το, διόλου ευκαταφρόνητο, µεροκάµατό τους;

Οι φετινές κάκιστες διαιτησίες και τα πολλά παράπονα προς την Ένωση, απ’ όλες, ανεξαιρέτως, τις οµάδες, κάτι δείχνουν. Το προϊόν - διαιτησία, που στοιχίζει πανάκριβα στα σωµατεία, είναι αναντίστοιχο µε τις υπηρεσίες που προσφέρει. Δεν γίνεται οι οµάδες να πληρώνουν τόσα πολλά και να εισπράττουν τόσο κακό service. Η Ένωση δεν γίνεται πια παρά να κοιτάξει κατάµατα την αλήθεια. Στέκει µπροστά τους, γυµνή. Προκλητική. Δεν κρύβεται, δεν µακιγιάρεται. Δεν µπορεί να µην τη δει, και αυτό είναι εύνοια.

Οι άνθρωποι που αποτελούν την ΕΠΣΚ οφείλουν να δείξουν τη δέουσα σηµασία στα κακώς κείµενα που υπάρχουν και να µην προσπαθούν να τα συγκαλύπτουν διαρκώς υποδεικνύοντας π.χ. σε ιστοσελίδες τι να γράφουν και τι όχι. Δυστυχώς όµως, η επικοινωνία έχει φτάσει, όχι να (παρ)ακολουθεί την ουσία, να «προηγείται» της ουσίας.

Η ουσία είναι το Παιχνίδι. Επάνω στην καµπούρα του οποίου (και αυτό είναι η επικοινωνία περί το Παιχνίδι) εκτονώνονται χυδαία ένστικτα κάποιων που θέλουν να λέγονται ποδοσφαιριστές, χτίζονται (µικρο)καριέρες διαιτητών, ξεκαθαρίζονται προσωπικοί λογαριασµοί εδώ κι εκεί, διακυβεύονται υστεροφηµίες µέσα στην Ένωση. Όλα αυτά, προκειµένου να κάνει ο καθένας στο πεδίο του τη δουλειά του, αδιαφορώντας για κόστος και λοιπές λεπτοµέρειες.

Μία αγαθή σκέψη, µακρόθεν παρατηρώντας τα οικονοµικά µεγέθη του εγχειρήµατος διαιτητής στις Κυκλάδες και Ένωση: Ναι, να διοργανώσουν πρωταθλήµατα. Ναι, αντιληπτό από πάσης πλευράς γιατί τα πρωταθλήµατα δίνουν οξυγόνο στα σωµατεία µας. Αλλά, πάλι, αν είναι για ένα…κωλοπρωτάθληµα να µατώνουν οικονοµικά σωµατεία - φάροι των νησιών µας και να µατώνουν κυριολεκτικά ποδοσφαιριστές, που την άλλη µέρα πρέπει να πάνε για δουλειά, δεν παραείναι ασύµφορο; Όχι πως µας πέφτει λόγος, απλώς, αγαθή σκέψη ηµών που συµµετέχουµε σε όλο αυτό το «τσίρκο».

Από την ΕΠΣΚ δεν περιµένουµε καµία αντίδραση, άλλωστε πάντα ήταν της άποψης ότι το περιβάλλον είναι που ενοχοποιεί ή απενοχοποιεί: «Οι διαιτητές αυτοί είναι, και δεν µπορούµε να κάνουµε κάτι άλλο». Ή µήπως µπορούνε; Σκέφτηκαν ποτέ να τα βάλουν κάτω και να βρουν µια φόρµουλα, ώστε να µειωθεί το κόστος διαιτησίας; Σκέφτηκαν ποτέ να απαιτήσουν από τους διαιτητές να φροντίζουν τουλάχιστον να χωράνε στα σορτσάκια τους; Σκέφτηκαν ποτέ να στείλουν τους διαιτητές κοντά σε όλους τους ποδοσφαιριστές πριν ή κατά τη διάρκεια των πρωταθληµάτων, ώστε να τους ενηµερώνουν για διάφορα αγωνιστικά, διαιτητικά και όποια άλλα θέµατα προκύπτουν; Ή το µόνο που σκέφτηκαν είναι να προσλάβουν γυµναστή για να γυµνάζει ένα µε δύο διαιτητές µονάχα; Ευχής έργον θα είναι ο πρόεδρος της Ένωσης και οι διαιτητές αντί να επιδιώξουν τη γαργάρα, να κοιτάξουν τα προβλήµατα κατάµατα. Με τις γαργάρες το ποδόσφαιρό µας είναι που πρωτίστως, σε βάθος χρόνου, έχει να χάσει.

Υ.Γ.: Οι οµάδες των Κυκλάδων προσπαθούν να κρατηθούν σ’ ένα στάτους «κάνουµε αθλητισµό για το νησί και την νεολαία µας», για τον οποίο ούτε να ντρέπονται θέλουν, ούτε να χρωστάνε λογαριασµό, κι απαντήσεις σε πονηρές ερωτήσεις, σε κανέναν. Οι κακές διαιτησίες και η αδιαφορία της ΕΠΣΚ δεν ξεπερνιούνται µε τις αντιδράσεις. Μόνο µε τις δηµιουργικές δράσεις, µετά. Εκεί σε θέλω, µάστορα. Αλλά, αν κρίνουµε απ’ το πόσο στάθηκαν η µία οµάδα στην άλλη στις πρόσφατες εκλογές - παρωδία της Ένωσης, όταν είχαν να διαλέξουν ανάµεσα σε δύο φανερά µπαφιασµένους υποψήφιους, τα νέα δεν προµηνύονται καλά.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ" 18-19 Φεβρουαρίου